Jak okrążyć Europę w 10 dni

Nieprzytomne spojrzenie, stłumiony głos, nierówny chód. To nie koszmar. To każdy z nas, w porannym wydaniu. A jak codzienność? Powtarzalna? Zakładaj kapelusz fedora. Czas zakręcić się wokół Europy. Mimo, że wkoło, nie depczemy po swoich śladach. Jedyna taka podróż, która łączy najwspanialsze zakątki Europy w ciągu tylko 12 dni. Dokładnie: 12 dni dookoła Europy! Odpalamy silnik.

1 Paryż. Stolica Świata, stolicą spełnionych marzeń. Paryskie bulwary, muzea, ikoniczne bistra i butiki wzbogaciły się o falę galerii, winiarni, sklepów projektantów i współczesnych rozwiązań architektonicznych. Paryż to ikona i miasto, które pozostawia niedosyt, dlatego wraca się tu regularnie. Przeszywająca chmury Wieża Eiffla wykonana z kutego żelaza, potężny Łuk Triumfalny stojący na straży wspaniałej Alei Champs-Élysées, wracająca do formy katedra Notre Dame z niesamowitymi przyporami, oświetlone mosty nad Sekwaną i liczne tarasy secesyjnych restauracji z wiklinowymi krzesłami to symbole Paryża.

2 Lazurowe Wybrzeże. Nicea dzięki mieszance prawdziwego miasta z krwi i kości, bogactwa Riwiery Francuskiej, całorocznego słońca, tętniącej życiem nocy i wspaniałej nadmorskiej lokalizacji, żadne miejsce we Francji nie może się równać z Niceą. Morze i klimat śródziemnomorski – dwa czynniki, które już w XVIII wieku sprawiły, że Nicea przyciągała turystów. Rozejrzyj się, a znajdziesz te same elementarne atrakcje, które skłoniły arystokratów z okresu belle époque do relaksu na promenadzie wzdłuż nabrzeża. Nawet teraz nic nie może się równać z prostą radością balsamicznego dnia na plaży. W maju na festiwalu filmowym w Cannes błyskają flesze, kiedy gwiazdy pozują w smokingach i długich sukniach na czerwonym dywanie. Ale blichtr na tym się nie kończy. Przez cały rok, spacerując wśród designerskich barów, sklepów couture i pałaców La Croisette, bogactwo i splendor tego miasta niesamowicie imponuje. Podziwianie Ferrari i Porsche oraz wypatrywanie celebrytów na eleganckich plażach z leżakami i jachtów wielkości liniowca zacumowanych w porcie to odwieczna rozrywka w Cannes.

3 Katalonia. Barcelona to czarująca nadmorska metropolia z wyjątkową kulturą, słynną architekturą i światowej klasy hiszpańskim jedzeniem. Architektoniczne skarby Barcelony sięgają ponad 2000 lat. Wysokie kolumny świątyń, starożytne mury miejskie i podziemne kamienne korytarze to okno do czasów rzymskich. Przenieśmy się o około tysiąc lat do średniowiecza, przechadzając się po zacienionych uliczkach dzielnicy gotyckiej, mijając spokojne place i strzeliste XIV-wieczne katedry. W innych częściach miasta kwitną rzeźbiarskie arcydzieła modernizmu, mieszanka genialnych i kapryśnych dzieł Gaudiego i jego współczesnych architektów z Katalonii. Barcelona od dawna inspiruje również artystów, w tym Pablo Picasso i Joan Miró, z których obaj mają duże muzea w Barcelonie poświęcone ich pracom. Jedna z legend głosi, że za powstanie Barcelony odpowiedzialny jest sam Herkules. Nie zgadza się z tym jednak drugi z mitów. Nazwa miasta ma według niego pochodzić od kogoś innego – jednego z generałów starożytnej Kartaginy. My wiemy jedno. Nieważne jak powstała ta piękna, europejska metropolia, jest ona warta odwiedzin.

4 Monako. Monako, ściśnięte na zaledwie 200 hektarach, jest drugim najmniejszym krajem na Ziemi (mniejszy jest już tylko Watykan), ale to, czego brakuje pod względem powierzchni, nadrabia bogactwem (dosłownie) i pięknym położeniem. Od początku XX wieku Monako to magnes przyciągający miliarderów i gwiazdy, słynie również jako jeden z najbardziej znanych rajów podatkowych na świecie i miejsce corocznego Grand Prix Formuły 1. Pomimo swojego ogromnego bogactwa, Monako nie jest najładniejszym miastem Riwiery Francuskiej. Słynne na całym świecie Monte Carlo jest w zasadzie odą do betonu i szkła, zdominowane przez wieżowce, super jachty i bloki mieszkalne, które wznoszą się na wzgórzach jak rzędy domino, osadzone w całkowicie oszałamiającym układzie ulic, pozornie zaprojektowanym tak, aby zmylić labiryntem zwykłych przechodniów. Zajrzenie do legendarnego marmurowo–złotego kasyna w Monte Carlo to podstawa bycia w Monako. Budynek, otwarty dla zwiedzających każdego ranka, w tym ekskluzywne salony privés, jest najbogatszym przykładem architektury belle époque w Europie. Książę Karol III stał na czele rozwoju kasyna, a w 1866 roku, trzy lata po jego inauguracji, ukuto nazwę „Monte Carlo” – po liguryjsku „Góra Karola” na cześć księcia.

6 Werona. Najbardziej znana ze swoich szekspirowskich nawiązań, Werona przyciąga wielonarodową grupę Podróżników do swoich pięknych placów i wąskich uliczek, najczęściej w poszukiwaniu Romea, Julii i miłości. Poza kiczem w kształcie serca i słynnym renesansowym romansem, Werona jest tętniącym życiem centrum, w którego sercu dominuje gigant, wyjątkowo dobrze zachowany amfiteatr z I wieku n. e., miejsce corocznego letniego festiwalu operowego w mieście. Dodaj do tej mieszanki miłości niezliczone ilości kościołów, kilka architektonicznie fascynujących mostów nad Adygą, regionalne wino i jedzenie z zaplecza Veneto oraz imponującą sztukę, a Werona staje się jednym z najbardziej atrakcyjnych miast północnych Włoch. A wszystko to w niedalekiej odległości od Wenecji. Dom Julii to miejsce najczęściej odwiedzane, ale nie z powodów, które możesz sobie wyobrazić – wchodząc na dziedziniec przy Via Cappello, wita cię wielonarodowy tłum. Wszyscy kręcą się po maleńkiej przestrzeni, próbując zrobić sobie selfie z mocno wytartym już posągiem Julii z brązu. Ściany budynku wyłożone są do 2 m wysokości nutami miłosnymi, z których wiele jest przymocowanych gumą do żucia. Nad tobą znajduje się słynny balkon, na którym turyści masowo robią sobie zdjęcia z „romantycznym tłem”.

7 Wenecja. Wyobraź sobie śmiałość budowniczych – marmurowe pałace na lagunie i bagnach – a to był dopiero początek wielkiej historii miasta na wodzie. Jeszcze nigdy żadna arteria nie była tak trafnie nazwana jak Kanał Grande, odzwierciedlająca chwałę wieków weneckiej architektury w 50 pałacach i sześciu kościołach wzdłuż jego brzegów. Na końcu charakterystycznej dla Wenecji drogi wodnej w kształcie litery S, Pałac Dożów i Bazylika św. Marka dodają podwójne zachwyty i zadziwienie po odkryciu całego miasta. Ale poczekaj, aż zobaczysz, co kryje się w wąskich uliczkach Wenecji: okoliczne kościoły wyłożone malarstwem Veronese i drogocennymi marmurami, klasztory ozdobione eterycznymi malunkami Giovanniego Belliniego, „przebłyski” nieba na sklepieniach Giovanniego Battisty Tiepolo na sufitach dawnych schronisk dla bezdomnych i pojedynczy obraz Tycjana, który w tajemniczy sposób oświetla całą bazylikę św. Marka. Na końcu charakterystycznej dla Wenecji drogi wodnej w kształcie litery S, Pałac Dożów i Bazylika św. Marka dodają podwójne zachwyty i zadziwienie po odkryciu całego miasta. Ale poczekaj, aż zobaczysz, co kryje się w wąskich uliczkach Wenecji: okoliczne kościoły wyłożone malarstwem Veronese i drogocennymi marmurami, klasztory ozdobione eterycznymi malunkami Giovanniego Belliniego, „przebłyski” nieba na sklepieniach Giovanniego Battisty Tiepolo na sufitach dawnych schronisk dla bezdomnych i pojedynczy obraz Tycjana, który w tajemniczy sposób oświetla całą bazylikę św. Marka.

8 Wiedeń. Cesarska przeszłość Wiednia jest dziedzictwem potężnej monarchii habsburskiej. Ich dom regularnie rozbudowywany był od ponad sześciu stuleci, dzięki czemu w mieście znajduje się kompleks pałacowy Hofburg, skarb muzeów: Kaiserappartements wypełniony żyrandolami ze złota oraz niesamowitymi eksponatami, ogromnymi pałacami barokowymi, m.in.: Belweder – letnią rezydencją Habsburgów z 1441 pokojami, a także XIX-wiecznymi arcydziełami, takimi jak neogotycki ratusz miasta. Wszystkie wspaniałości otacza Ringstrasse, którą można okrążyć całe Innere Stadt (centrum miasta). Dzięki muzycznemu dziedzictwu, które obejmuje między innymi takich kompozytorów jak Wolfgang Amadeusz Mozart, Joseph Haydn, Ludwig van Beethoven, Franz Schubert, Johann Strauss, znany jest między innymi jako Miasto Muzyki. Zbiór niesamowitych miejsc, w których można dziś zobaczyć występy, obejmuje słynny Musikverein, używany przez Wiedeńską Orkiestrę Filharmoniczną, złotą i kryształową główną operę, Staatsoper i Konzerthaus, a także dedykowany dom Wiedeńskiego Chóru Chłopięcego. Wiedeńczycy najbardziej lubią to, co proste i miłe. Takie właśnie są wiedeńskie „Beisl”. Są to tradycyjne lokale, które serwują solidną i smaczną domową kuchnię – od sznycla po gulasz, od smażonej wątróbki po omlet cesarski. To właśnie dzięki tej stałości kulinarnych upodobań Beisl przeżywa obecnie renesans, widoczny zarówno w tak znanych restauracjach jak „Ubl“, „Gasthaus Wolf” czy „Glacis Beisl”, co i w przysłowiowej knajpce na rogu.

Po cesarskim Wiedniu przeniesiemy się do Czech, aby wypocząć przed powrotem do domu. Przygodę Dookoła Europy mamy za sobą. Na początku tylko na ekranie. Piszesz się na taką podróż?